Έτσι ζήσαμε τον 1ο Ποδηλατικό Άθλο στα βουνά της Ρούμελης...

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου ώρα 11:00 π.μ. και κάτι....

Στην Αστυνομική Διεύθυνση Λαμίας είναι μαζεμένος κόσμος. Όχι δε φέρνουν κάποιο στυγερό δολοφόνο! 50 ποδηλάτες από όλη τη Στερεά Ελλάδα (Λαμία, Αθήνα, Καρπενήσι, Ιτέα, Στυλίδα) ετοιμάζονται να διανύσουν μία μυστηριώδη διαδρομή στα ηρωικά βουνά της Ρούμελης. Τη διαδρομή του 1^ου Ποδηλατικού Άθλου! Μαζί τους, ο ιθύνων νους και εμπνευστής αυτού του εγχειρήματος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας Γιάννης Κατσίκας. Λάτρης του βουνού, είναι έτοιμος να δώσει σάρκα και οστά στην ιδέα του για την ανάπτυξη του ορεινού όγκου ανάμεσα στην Ευρυτανία και στη Φωκίδα, που χρόνια τώρα μένει αναξιοποίητος. Τη διοργάνωση στηρίξαν ενεργά οι Ποδηλάτες Λαμίας και Νέας Ιωνίας, ενώ τελέσθηκε υπό την αιγίδα των δήμων Μακρακώμης και Δελφών και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Ώρα 12:00 π.μ. τα ποδήλατα έχουν φορτωθεί και οι ποδηλάτες είναι έτοιμοι προς αναχώρηση. Τα γέλια περισσεύουν και γίνονται οι πρώτες γνωριμίες μέσα στο λεωφορείο με κατεύθυνση το σημείο εκκίνησης, τη σήραγγα Τυμφρηστού ή σήραγγα Παύλου Μπακογιάννη ή σήραγγα Καρπενησίου ή όπως αλλιώς θέλετε...

 Στις 14:00 βρισκόμαστε στη σήραγγα με τα πολλά ονόματα. Κοντά μας η ηγεσία του Δήμου Μακρακώμης, αντιπροσωπεία από την Ευρυτανία και η αστυνομία από τη Μακρακώμη για το κλείσιμο του δρόμου. Οι φωτογραφίες βροχή, όπως αρμόζει άλλωστε σε μία εκκίνηση που σέβεται τον εαυτό της. Κάποιοι επιδέξιοι ποδηλάτες κάνουν μερικά από τα επικίνδυνα κόλπα τους δίνοντας ένα παιχνιδιάρικο χρώμα στην όλη διοργάνωση! Στην τσέπη μας βάζουμε και το απαραίτητο παστελάκι, προσφορά του εργαστηρίου Μπισμπίκης στο Σταυρό Λαμίας.

Στις 14:45 ο Ποδηλατικός άθλος ξεκινά! Και όπως όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, ξεκινά με ανηφόρες!!!

Πρώτος μας σταθμός το χωριό Πουγκάκια, το χωριό της μητέρας του Άρη Βελουχιώτη. Η διαδρομή 15 χλμ χωμάτινη, καταπληκτική και μέσα στα έλατα. Χαλάλι η κούραση και ο ιδρώτας! Στην πλατεία του χωριού μας υποδέχονται με κρύο νερό και παραδοσιακές πίτες από την ταβέρνα της κυρά-Γεωργίας (ελπίζω να μην κάνω λάθος). 7 κομμάτια πρέπει να τα έφαγα χωρίς να το πολυσκεφτώ! Για τους τελευταίους της διαδρομής ευτυχώς είχε φροντίσει ο Σύλλογος Πουγκακίων, με τα μέλη του  να μας υποδέχονται σε ένα ρέμα λίγο παρακάτω από το χωριό. Χυμοί, νερά και νόστιμες πίτες είχαν την τιμητική τους. Η ομορφιά του χωριού και η φιλοξενία των κατοίκων μας έμειναν χαραγμένες και μας έδωσαν ώθηση για τη συνέχεια.

Δεύτερος σταθμός το χωριό Παλαιοχώρι Τυμφρηστού. Η διαδρομή Πουγκάκια-Παλαιοχώρι αρκετά εύκολη, όμορφη και ασφάλτινη ξεκούρασε λιγάκι τα πόδια μας. Στο χωριό δυστυχώς δεν υπάρχουν καφενεία ή ταβέρνες και όπως έμαθα οι κάτοικοι φεύγουν και πάνε στα Πουγκάκια ή στο Γαρδίκι Ομιλαίων. Ορισμένοι από εμάς θαύμασαν το βυζαντινό μοναστήρι του Προφήτη Ηλία ενώ κουβεντιάζοντας με ανθρώπους του χωριού μάθαμε πράγματα για την ιστορία και το παρελθόν της περιοχής. Πολλά από τα στοιχεία αυτά βρίσκονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://palaioxwri.blogspot.gr Λίγο νερό και χυμός και ξεκινήσαμε για το επόμενο χωριό.

Τρίτος σταθμός το ιστορικό Γαρδίκι Ομιλαίων. Η διαδρομή μέχρι εκεί ήταν ασφάλτινη και αρκετά εύκολη. Σταματήσαμε στο ξενοδοχείο ''Ομιλαία'', το μοναδικό ξενοδοχείο της διαδρομής μας εντός του νομού Φθιώτιδας!! Μας κέρασαν λουκουμάκια και πορτοκαλάδες. Η αίγλη και η ιστοριά αυτού του χωριού είναι εμφανείς καθώς εδώ έχουν διαδραματιστεί πολύ σημαντικά γεγονότα. Στην πλατεία του Σταυρού έχουν απαθανατιστεί να χορεύουν αδελφωμένοι οι Ζέρβας και Βελουχιώτης, λίγες μέρες πριν την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου (25 Νοεμβρίου 1942). Με χαραγμένη την ιστορία του τόπου στο μυαλό μας ξεκινήσαμε για το επόμενο χωριό. Διαδρομή αρκετά εύκολη και σε πολλά σημεία κατηφορική.

Τέταρτος σταθμός το χωριό Πλάτανος ή Στάγια. Οι λιγοστοί αλλά πολύ φιλόξενοι κάτοικοί του μας υποδέχτηκαν με χαρά κερνώντας μας τσίπουρο, αναψυκτικά, νερό, αλμυρά και γλυκά εδέσματα. Ένα μικρό χωριό με μία μεγάλη αγκαλιά που μας έδωσε κουράγιο για τη δύσκολη ανηφορική συνέχεια.

Τελευταίος σταθμός της 1^ης ημέρας ήταν ο Προφήτης Ηλίας στο Κυριακοχώρι. Μία μαγευτική τοποθεσία με απίστευτη θέα στην οποία κατασκηνώσαμε. Η διαμονή μας στο σημείο αυτό ήταν αξέχαστη. Ο σύλλογος από το Κυριακοχώρι με επικεφαλής τον Κώστα τον Τσιαμπούλα, έδωσε ρέστα, διδάσκοντας ποια είναι η γνήσια ρουμελιώτικη φιλοξενία και παράδοση. Προβατίνα με μακαρόνια και αρνάκι ψητό μας πήραν τα μυαλά! Οι μπύρες άφθονες και ο χορός έδωσε και πήρε. Σε ποια διοργάνωση γίνονται αυτά τα πράγματα άραγε;;; Μα φυσικά σε καμία!!! Αθλητισμός, καλαίσθητο φυσικό περιβάλλον και ζεστή φιλοξενία δεν τα συναντάς τόσο αρμονικά μονοιασμένα. Στιγμές που καθένας από εμάς τους ποδηλάτες θέλει να ξαναζήσει. Με αυτές τις όμορφες σκέψεις πήγαμε οι περισσότεροι από εμάς για ύπνο ανυπομονώντας για την επόμενη ημέρα.

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 09:00 π.μ.

Δεν υπάρχει ωραιότερη αίσθηση να σε ξυπνάνε τα κελαηδητά των πουλιών και οι ήχοι της φύσης. Πήραμε το σχετικό μας πρωινό, προσφορά του ξενοδοχείου Ομιλαία και ξεκινήσαμε να μαζεύουμε τα υπάρχοντα μας.

Πρώτος σταθμός της 2^ης μέρας της περιπέτειας, το χωριό Αργύρια, ένα γραφικό χωριουδάκι με πολύ φιλόξενους επίσης κατοίκους. Η διαδρομή μέχρι εκεί κατά τη γνώμη μου ήταν η ομορφότερη του Άθλου!! Δεν θέλω να το περιγράψω γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάτι. Ας πάει όποιος θέλει να το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι! Ένα καφεδάκι, μερικοί κουραμπιέδες και οι σχετικές φωτογραφίες ήταν αρκετά για να ξεκινήσουμε για τον επόμενο προορισμό.

Δεύτερος σταθμός της ημέρας το χωριό Κολοκυθιά. Η διαδρομή πολύ όμορφη αν και ανηφορική. Το χωριό πανέμορφο και με πολύ γραφικά σπίτια. Οι άνθρωποι της Κολοκυθιάς μας υποδέχτηκαν στην πλατεία του χωριού με παραδοσιακές πίτες και άφθονο νεράκι που τόσο χρειαζόμασταν. Η ''μπαμπανέτσα'' θα μου μείνει αξέχαστη, πρέπει να έφαγα 4-5 κομμάτια. Λίγες φωτογραφίες και ξεκινάμε για το επόμενο χωριό.

Πριν φτάσουμε στον τελευταίο σταθμό, κάναμε μία πολύ ενδιαφέρουσα στάση στη Θέα, πάνω από τα Μάρμαρα, σε υψόμετρο 1300 περίπου μέτρα. Πραγματικά απίστευτη θέα. Τα ζόρικα και ανηφορικά χλμ έμειναν στο παρελθόν πίνοντας λίγο τσίπουρο και τρώγοντας για μεσημέρι. Χορηγοί του μεσημεριανού μας γεύματος τα καταστήματα Χαντζής και Ημίωρο καθώς και ο Ξενώνας Γόργιανη από τη Σπερχειάδα. Επίσης, δοκιμάσαμε και το γευστικότατο αφέψημα tuvunu, χορηγία από την Κομοτηνή. Το αφέψημα περιείχε τσάι του βουνού, μέλι και λεμόνι ως βασικά συστατικά. Κι εκτός από όλα αυτά, είχαμε και τα ατομικά μελοκάρυδα, προσφορά της ''Άγριας Μέλισσας'' από την Πτελέα Φθιώτιδας.

Τρίτος σταθμός και τελευταίος της ημέρας η όμορφη Ανατολή. Εδώ κατασκηνώσαμε με θέα τα όμορφα βουνά της Ρούμελης. ''Κρίμα ένα τόσο όμορφο χωριό να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση'', είπα μέσα μου. Η παρουσία μας εδώ ζωήρεψε και τους λιγοστούς κατοίκους, που δεν ήταν συνηθισμένοι να βλέπουν τόσο κόσμο στο χωριό τους. Το βραδινό γεύμα ήταν προσφορά του καταστήματος ''Αρβανίτης'' στη Λαμία και της ταβέρνας ''Τα Πάντα όλα'' στη Μάκρη. Περιείχε σουβλάκια, κοντοσούβλι και λουκάνικα. Το κρασάκι ήταν προσφορά του Γιάννη του Κατσίκα από τη Φτέρη Σπερχειάδας ενώ τα αναψυκτικά ηταν προσφορά του καταστήματος ''Vintage'' στην Πτελέα Φθιώτιδας. Η σπεσιαλιτέ της βραδιάς ήταν η φασολάδα στο καζάνι, προσφορά των κατοίκων της Ανατολής, την οποία τιμήσαμε δεόντως. Ας είναι καλά ο μπαρμπα-Κώστας ο Αντωνόπουλος, παλαιός μάγειρας! Λέγεται ότι κάποιοι έφαγαν μέχρι και 5 πιάτα. Πολλοί πήγαν για ύπνο νωρίς μιας και τα χλμ άρχισαν πια να μαζεύονται στην πλάτη. Παρ'όλα αυτά έπεσαν και οι σχετικοί χοροί. Παρέα με τις όμορφες εικόνες της ημέρας πέσαμε για ύπνο, ώστε να πάρουμε δυνάμεις για την τελευταία ημέρα του άθλου.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 09:00 π.μ

Ημέρα του Θεού η Κυριακή και στην Εκκλησία της Ανατολής μας περίμενε ο παπα-Τσουγκράνας, μία ξεχωριστή και καλοσυνάτη φυσιογνωμία του χωριού. Στη λειτουργία τον συνόδευε ψέλνοντας ένας ποδηλάτης, ο Βαρδής ο Νικολιδάκης. Λαμβάνοντας το αντίδωρο και τις ευλογίες του παπά για το υπόλοιπο της διαδρομής, αρχίσαμε σιγά σιγά να μαζεύουμε τα υπάρχοντα μας για άλλες πολιτείες!! Βέβαια, πρώτα τα παιδιά είχαν πάρει το πρωινό τους, προσφορά του Ξενοδοχείου ''Άνοιξις'' στα Λουτρά Υπάτης.

Πρώτος σταθμός στην τρίτη ημέρα της διαδρομής μας, το χωριό Δάφνη. Μετά από μία επίσης καταπληκτική χωμάτινη διαδρομή, ξαποστάσαμε στην πλατεία του χωριού συνομιλώντας με ανθρώπους του χωριού. Μας έδωσαν κουράγιο και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Το άγριο τοπίο του νομού Φθιώτιδας άρχισε να αλλάζει μπαίνοντας στην κοσμοπολίτικη Φωκίδα.

Δεύτερος σταθμός της ημέρας το χωριό Καστριώτισσα του νομού Φωκίδας. Σταματήσαμε στο ''Αρχοντικό της Ευανθίας'', έναν αρκετά όμορφο ξενώνα, που λειτουργεί και ως εστιατόριο. Ο πρόεδρος του χωριού μας μίλησε για την ιστορία του χωριού και πήραμε το σχετικό αναψυκτικό και λουκουμάκι. Η τουριστική ανάπτυξη εμφανής στο χωριό και σε ευθεία αντίθεση με τα απομονωμένα χωριά της Φθιώτιδας. Αφού θαυμάσαμε τη θέα ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό.

Τρίτος σταθμός της ημέρας το χωριό Μαυρολιθάρι. Ένα ιστορικό χωριό, σημείο συνάντησης των στρατευμάτων του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ στην Κατοχή, κατά το σχεδιασμό της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Μας υποδέχτηκε με σεμνότητα και ζεστασιά ο κύριος Πετσιωτάς, ιδιοκτήτης του τοπικού Πανδοχείου, προσφέροντας αναψυκτικά, γλυκίσματα, φρούτα και αλμυρά εδέσματα για να πάρουμε δυνάμεις. Απολαύσαμε τη μεσημεριανή μας ''σιέστα'' και ξεκινήσαμε για τον τελικό μας προορισμό, το ιστορικό Χάνι της Γραβιάς.

Στη διαδρομή για το Χάνι της Γραβιάς ήταν ζωγραφισμένη στα μάτια όλων η επιθυμία να φτάσουμε στο τέλος. Σαν αέρας περάσαμε από τα χωριά Πυρά και Καστέλλια. Στα μάτια μου πρόλαβαν και σφραγίστηκαν ορισμένες μελαγχολικές φθινοπωρινές εικόνες.

Η είσοδος στο Χάνι της Γραβιάς σήμανε και το τέλος του 1^ου Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης. Σημαντικός συντελεστής για το σωστό κλείσιμο ήταν ο αντιδήμαρχος Δελφών κύριος Μανανάς, ο οποίος φρόντισε για την σηματοδότηση του δρόμου από τα Καστέλλια μέχρι το Χάνι της Γραβιάς και για το στήσιμο της τελετής λήξης. Επίσης, σε όλους του συμμετεχόντες προσφέρθηκαν χυμοί, τοστ και ένα ιστορικό ανάγνωσμα για το Χάνι της Γραβιάς.

Τελετή λήξης με εκπλήξεις....

Η τελετή λήξης του 1^ου Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης, εκτός από την απονομή διπλωμάτων και μεταλλίων, έκρυβε δύο πολύ σημαντικές ανακοινώσεις, διατυπωμένες από επίσημα χείλη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος.

Η πρώτη είδηση ήταν η θεσμοθέτηση του Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης, ως επίσημης ετήσιας διοργάνωσης, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας κος Περγαντάς. Η είδηση σκόρπισε ενθουσιασμό και χαρά στους ποδηλάτες. Η τιμητική πλακέτα που έλαβε ο κύριος Περγαντάς ήταν η ελάχιστη ευγνωμοσύνη.

Η δεύτερη είδηση ήταν η επιμήκυνση της διαδρομής μέχρι τον ''ομφαλό'' της Γης, τους μυθικούς Δελφούς, δίνοντας ένα ξεχωριστό νόημα στον επόμενο Ποδηλατικό Άθλο, όπως δήλωσε η αντιπεριφερειάρχης Φωκίδας κα Γαζή. Και ποιος από εμάς τους ποδηλάτες δε θέλει να τερματίσει στο μαντείο των Δελφών!! 

Ραντεβού του χρόνου λοιπόν και πάλι στη σήραγγα Τυμφρηστού για μία διαδρομή μέχρι τους Δελφούς, παρέα με το μύθο και την ιστορία!!!

Στο σημείο αυτό ιδιαίτερες ευχαριστίες πρέπει να δοθούν στους εθελοντές της διοργάνωσης, που φρόντισαν για την ομαλή διεξαγωγή του 1^ου Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης:

Γιώργος Αθανασίου: Φύλακας-άγγελος σε όλη τη διαδρομή φροντίζοντας για την ασφαλή διεξαγωγή της ποδηλατοδρομίας.

Άρης Θανασούρας: Ακολουθούσε την ποδηλατοδρομία από κοντά βοηθώντας όταν και όπου έπρεπε.

Χρήστος Σταφυλάς: Οδηγός, νοσηλευτής. Βοήθησε και σε ό,τι άλλο χρειάστηκε.

Αντιγόνη Καραδήμου: Γραμματέας, νοσηλευτής.

Σωτηρία Στεφανή: Φωτογράφος.

Χρύσα Κατσαντώνη: Τεχνική υποστήριξη (χορηγία των αφών Κατσαντώνη στα Καλύβια Λαμίας).

Χάρης Ραχούτης: Τεχνική υποστήριξη (χορηγία των αφών Κατσαντώνη στα Καλύβια Λαμίας).

Διεύθυνση ΕΚΑΒ Λαμίας: Παρείχε πλήρη στήριξη όλες τις ημέρες του άθλου με ένα πλήρωμα σε επιφυλακή.

 Για την πλήρη φαρμακευτική μας υποστήριξη φρόντισε το Φαρμακείο της Ιωάννας Αντωνίου στο Παγκράτι Λαμίας.

Συγγραφή άρθρου: Βλαδίμηρος Νικολάκης, μέλος των Ποδηλατών Λαμίας και της Επιτροπής Διοργάνωσης του Ποδηλατικού Άθλου στα βουνά της Ρούμελης.